Newsroom

Goed nieuws: deze en volgende maand haalt ons communicatiebureau twee sterke verhalenbouwers in huis. Of moet het verhalenbrouwers zijn? Die keuze laat ik aan jou over. Dit gaat over een veel interessantere vraag: waarom kiezen gevestigde namen uit de uitgeverij-wereld voor een communicatiebureau? We verklappen nu al het antwoord: omdat hun creatieve ideeën en vlotte pennen veel beter aarden in ons communicatiebureau dan in gelijk welke uitgeverij.

 

Het klinkt misschien ongeloofwaardig, maar toch is het zo: wie zich graag helemaal uitleeft als creatief talent, wie niet bang is van een uitdaging, en tegelijk toch graag af en toe zijn of haar creaties in de media (of daarbuiten) ziet verschijnen, kan nergens beter terecht dan bij een volwaardig communicatiebureau. 

 

Let wel: ‘volwaardig’ is het belangrijkste woord in die vorige zin. Elk zichzelf respecterend communicatiebureau weet dat je enkel goede resultaten voor je klant kan boeken als je vertrekt van de content, van de verhalen die je klant te vertellen heeft. Afhankelijk van deze verhalen ga je bepalen aan wie je dit wil vertellen, en op welke manier.

Verhalen zoeken, mensen interviewen, het potentieel inschatten voor een doelpubliek, en nadien zo goed mogelijk uitschrijven: is dat niet net wat journalisten horen te doen? En wat ze graag doen? Alleen hoor je journalisten steeds vaker klagen dat er geen tijd overblijft voor de leuke aspecten van de zaak. Ze moeten met zo weinig mogelijk inspanningen zo veel mogelijk content online plaatsen, of hun magazine vullen. In de praktijk betekent dit dat ze vaak een beroep moeten doen op content die geschreven is door anderen. En raad eens wie die content geschreven heeft? Inderdaad.

 

Het overgrote deel van de content die vandaag verschijnt in vakbladen en online magazines is niet geschreven door die arme overwerkte journalisten, maar door (ietwat minder overwerkte) content creators binnen bedrijven of binnen bureaus die dit werk voor hun rekening nemen. Wie echt graag schrijft, zit dus beter aan de bron van de informatie dan op de redactie, waar je rol vaak grotendeels beperkt blijft tot die van doorgeefluik.  

Maar moeten onze ‘content creators’, onze verhalenvertellers dus, niet vooral saaie persberichten of productbeschrijvingen maken, vraag je? Wat denk je zelf? Een saai persbericht wordt door een journalist sneller weggegooid dan dat de eerste zin is geschreven. Het is dus zaak om vanaf die eerste zin de aandacht van de journalist te trekken. En wie is beter geplaatst om de ene journalist te interesseren dan een andere journalist? Natuurlijk moet dat persbericht alle belangrijke informatie bevatten, en natuurlijk is die informatie niet voor iedereen even boeiend. Daarom dat we de klanten vaak adviseren om die persberichten gewoon achterwege te laten. Maar als er dan toch eens eentje moet geschreven worden, is de uitdaging om hiermee de interesse van de journalist te krijgen, des te groter.

 

Journalisten met een groot ego kunnen het wel af en toe moeilijk krijgen in onze content-afdeling. Je moet daarvoor nét iets te vaak optreden als ghostwriter voor anderen, waarna die andere persoon met de credits gaat lopen over hoe fraai ze die tekst wel hebben geschreven. Maar als je als schrijver erin slaagt om je voldoende in te leven om een tekst te maken die zowel de spreker als zijn publiek bevallen, dan is dat gewoonweg kicken. Zeker omdat je de ene week een 60-jarige mannelijke CEO een stem mag geven, en de week nadien een 25-jarige hippe dame. Als je erin slaagt om beiden authentiek te laten klinken, ben je misschien wel klaar voor je eerste roman!

 

Geloof me: schrijven voor een communicatiebureau zorgt voortdurend voor verrassende wendingen. Je weet nooit wiens stem je morgen zal mogen zijn. Die van mij, bijvoorbeeld, op dit eigenste moment. Al een hele pagina zit die mij woorden in de mond te leggen. En dat ergert me mateloos. Maar jullie hopelijk niet.

 

Welkom, Michael en Thomas, mogen ook jullie bij ons 100% content zijn!